Preminuo Rade Marković

Poznati pozorišni glumac Rade Marković umro je u 89. godini. Marković je umro u Zaboku, u Hrvatskoj.

Rade Marković, rođen 1921. godine u Beogradu, studirao je Tehnički a potom Filozofski fakultet u Beogradu, ali se posvetio glumi, igrajući najpre u amaterskoj grupi na Kolarcu.

U Beogradskom dramskom pozorištu igrao je više od deceniju i po, često u predstavama sa svojom suprugom Oliverom Marković.

Glumio je u blizu 100 filmova.
Posleratne generacije sećaju ga se i kao spikera prvih izdanja "Filmskih novosti", koje su u to vreme bile poseban vid javnog informisanja. Bio je spiker i u mnogim kratkometražnim filmovima.
Marković je režirao dva dokumentarna filma.
Na pozorišnim daskama, gde je ostvario blizu 200 uloga, igrao i posle odlaska u penziju. Na premijeri pozorišnog komada "Zlatno tele" u Narodnom pozorištu Beograd, na osnovu tekstova Iljfa i Petrova, trebalo je da igra 6. oktobra. Taj komad režira njegov sin, poznati filmski i pozorišni reditelj Goran Marković.
Rade Marković je bio i profesor glume na Akademiji pozorišne umetnosti u Novom Sadu.

Vreme i mesto sahrane naknadno će biti objavljeni.

Kolege i prijatelji poznatog glumca, naveli su da je scenu napustio jedan od velikana pozorišne i filmske umetnosti.
Upravnik Narodnog požorišta Božidar Đurović rekao je da je Marković bio jedan od nespornih velikana moderne glume srpskog teatra, koji je ostavio neizbrisiv trag na scenama širom bivše Jugoslavije, a posebno u beogradskim pozorištima.
"Igrao je u mnogobrojnim televizijskim dramama i serijama i u više od 80 domaćih i stranih filmova", rekao je Đurović i istakao da se "istorija teatra ne može pisati bez njegovog imena i bez spominjanja mnogobojnih priznanja kod kojih glumcima najviše laska ono esnafsko - "Dobričin prsten".
Đurović je rekao i da je "sudbina htela" da Marković svoju poslednju rolu koju je pripremio pod rediteljskom palicom svog sina Gorana Marković, ipak, ne odigra pred publikom.
Glumac Lazar Ristovski, koji kaže da kolegu pamti kao jednog od najveći srpskih glumaca, podsetio je da je sa Markovićem radio na početku svoje karijere u predstavi "Amadeus".
"To je jedan od najznačajnihjih trenutka u mojoj karijeri i pamtim Radeta kao jednog od najveći srpskih glumaca", rekao je Ristovski i dodao da glumac ostaje zauvek iza svojih uloga.
Direktor Jugoslovenske kinoteke Radoslav Zelenović smatra da je Markovićev rad bio izuzetno bitan za naše pozorište i generalno našu filmsku kulturu.
Po njegovim rečima, bio je jedno od najvećih i najpostojanijih imena u našoj umetnosti, a ono po čemu ćemo ga pamtiti, pored silnih uloga koje je realizovao u pozorištu su i brojne filmske role.
"Imao je blizu 100 filmskih uloga sa najpoznatijim glumcima i u velikim filmovima koji su obeležili našu kulturu, igrao je velike i male uloge, a neverovatna je autoritativnost sa kojima se pojavljivao u malim uglogama", kaže Zelenović.
Glumac Dragan Nikolić istakao je da je imao tu čast da zajedno sa drugim kolegama koji su igrali sa Markovićem, bilo u pozorištu ili na filmu, to shvate kao "dodatnu vrstu magistrature".
"Marković je bio glumac, reditelj, profesor, ne samo u školi već i na svim poslovima u kojima smo učestvovali zajedeno - on je bio na neki način mentor svih nas koji smo mlađi od njega", navodi Nikolić.
Nikolić kaže i da je Marković ostavio veliki trag u pozorištu i na filmu - bio je jedan od prvih pozorišnih glumaca koji je uveo neki novi metod u savremenu glumu u onoj najzlatnijoj eri beogradskog dramskog pozorišta, a u isto vreme igrao i glavne uloge i bio prva filmska zvezda.